NEFSİME İHTAR

Öncesinde bir hiç iken,

Günahsız olarak geldiğim bir dünyada,

Acziyetimin verdiği günahlarımla çıktım karşına,

Azametini yansıtan kudret şemsiyesinin gölgesi altında,

Elimden geleni yapıp elimden gelmeyen için el açtım sana,

"Tevbe ediyorum." dedim Rabbim. 

Bilerek veya bilmeyerek,

Geçmişte yaptığım hatalara,

İşlediğim tüm günahlara,

Bulaştığım yanlışlara,

"Tevbe ettim Rabbim!" 

Ve el açıp huzuruna geldim.

Secde ile sana yöneldim.

Tüm yakarışlarımı sadece sana arz ettim. 

Ey her şeyi yoktan var eden Allah'ım!

KAYNAK: https://www.altinoluk.com.tr/nefsime-ramazan-mektubu.html

Tüm sıkıntılara sabır ile göğüs gerdim. 

Çünkü: "Allah sabredenlerle beraberdir." diyordu ayet. (Bakara, 153)

İşittim ve itaat ettim.

Kalbimdeki iman ile teslim oldum. 

Sabrettim!

Ve sadece senin şahitliğinde,

 Nefsime ihtar çektim.

Kapattım kalbimin tüm kapılarını, 

Nefsimin yoldan çıkarıcı istek ve arzularına,

Kulaklarımı sağır ettim,

Hakk'a ait olmayan her söze,

Dilimi lal eyledim,

Senden olmayan ve seni söylemeyen her kelama,

Gözlerimin üzerine mil çektim, 

Senin varlığını anımsatmayacak her görüntüye,

Karşıma çıkacak her zorluğa boyun eğdim Allah'ım!

Çünkü: "Şüphesiz her zorlukla beraber bir kolaylık vardır." diyordu ayet. (İnşirah, 5)

Sustum ve Habibin Resulullah (s.a.v.)'i en zor anında teselli eden bu ayet ile,

Kalbimi, gönlümü ve ruhumu inşiraha erdirdim.

Hiçliğimi senin varlığına teslim ettim.

Ve böylece huzura erdim.

Nefsimi susturdum ve kalbimi dinledim.

"Her nefis ölümü tadacaktır. Sonra O'na döndürüleceksiniz." (Ankebut, 57)

Ayeti ile titreyen kalbim, senin kutlu yoluna hicret etti.

Ve ayrılık bilinen vuslat ile sana geldim.

Ben, aciz kulun ey Rabbim.

Huzurundayım!